Sunday, January 31, 2010

വീണുകിട്ടിയ സുഹൃത്ത്

കലങ്ങിയ കണ്ണുമായ്
ഊടുവഴിലൂടൊറ്റക്കു നീങ്ങുമ്പോള്‍
നിഴലിനുപോലുമെന്നെ
പിന്തുടരുന്നതില്‍ ഒരു മടി.

കാലില്‍ കുത്തുന്ന കല്ലുകള്‍
വീണ്ടുമെന്നെ കരയിച്ചു.
നഷ്ടബൊധം വിയര്‍പ്പായൊഴുകുന്നു.

കണ്ണുനീരില്‍ ലയിക്കുന്നതാണ് ദുഖം
കണ്ണുനീര്‍ ലയിക്കുന്നതെവിടെ?

ചിന്തകള്‍ കറുക്കുമ്പോള്‍,
ഊടുവഴി ചെന്നു കയറുന്ന
പുഴയില്‍ ഒരു തോണി കണ്ടു
പങ്കായം കണ്ടില്ല.

യാത്രയാകുവാന്‍ കയറിയിരിക്കവേ
പങ്കായവുമായവന്‍ വന്നു.
ആശ്വാസ വാക്കുകള്‍ ചൊല്ലി,
ഒഴുക്കിനെതിരെ തുഴയാന്‍ പറഞ്ഞു.

അതാണു നീ, എന്റെ
വീണുകിട്ടിയ സുഹൃത്ത്.

No comments:

Post a Comment