മറവിയില്‍ മങ്ങുന്ന ഭൂതകാലങ്ങളില്‍
മാഞുപോയ് നേര്‍ത്ത നൊമ്പരങ്ങളായ്‌
ബാല്യവും അമ്മതന്‍ താരാട്ടുപാട്ടും
അമിഞ്ഞ പാലിന്‍ മധുരവും
മുത്തശ്ശി നല്‍കിയ പൊന്നുമ്മയും
നേര്‍വഴി കഥകളും കവിതയും
പാട്ടും തലോടലും മറവിതന്‍
തോണിയില്‍ യാത്രയായി ദൂരേക്ക്
ചെങ്ങാതി കൂട്ടത്തില്‍ ഒന്നിച്ചിരുന്നു നാം
ചൊല്ലിയ കള്ളവും കാര്യവും
പെറ്റു പെരുകുവാന്‍ മാനം കാണാതെ
പളുങ്ക് മണി പോലെ പുസ്തക
താളില്‍ നാം സൂക്ഷിച്ച മയില്‍പീലിയും
ഓര്‍മയിലൊരു നേര്‍ത്ത
വെട്ടമായെന്കിലും വീശുമോ ?
അഴകായി കണ്ട മഴവില്ലിനെ ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍
അറിവായി തന്ന ഗുരുവിനെ ഓര്‍ക്കുമോ
ഇനിയുമീ യാത്രയില്‍ മറവിയില്‍
മങ്ങുവാന്‍ എന്‍റെ പേരും
പ്രണയവും മാത്രം.
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete